در ورژن های قدیمی، آباکوس همیشه قطعات و Instance ها را به صورت غیروابسته independent وارد فضای Assembly می کرد. اما در ورژن های جدیدتر، امکان افزودن قطعات به صورت dependent را هم اضافه کرد و این حالت را به عنوان حالت پیش فرض هم قرار داد. در ادامه مقاله خواهیم دید که محدودیت ها و مزیت های هر کدام از حالت های dependent و independent چیست و چگونه باید تصمیم بگیریم که برای افزودن قطعات در ماژول اسمبلی آباکوس، کدام حالت را انتخاب کنیم.

از کجا باید گزینه Dependent یا Independent را انتخاب کنیم؟

در ابتدای افزودن قطعات در بخش ماژول اسمبلی، وقتی روی گزینه Create Instance کلیک می کنیم و کادر زیر باز می شود، گزینه های Independent و dependent قابل انتخاب هستند.

همان طور که مشخص است، به صورت پیش فرض هم حالت Dependent انتخاب شده است. حالا ببینیم این حالت ها چه تفاوتی با هم دارند.

تفاوت اصلی Dependent و Independent در ماژول اسمبلی آباکوس

اول اجازه بدهید با دو تا کلمه آشنا شویم:

Part: قطعه ای است که در ماژول Part طراحی کرده ایم.

Instance یا Part Instance : المانی که از روی Part طراحی شده برداشته ایم و در ماژول اسمبلی، آن را در کنار سایر المان ها قرار داده ایم تا سیستم مونتاژ شود.

به بیان واضح تر: خود Part طراحی شده در ماژول Part آباکوس وارد فضای اسمبلی نمی شود. انگار یک جسم را از روی آن کپی کردیم و به فضای اسمبلی آورده ایم. («کپی» کلمه مناسبی نیست! اما کلمه بهتری برای فهماندن اصل قضیه پیدا نکردم!! این کپی دائما با Part اصلی در ارتباط است و با تغییرات آن، تغییر می کند.)

Instance صرفا یک ارائه از Part است. ممکن است از یک Part چندین Instance را در ماژول اسمبلی آباکوس در کنار هم قرار دهیم که همه آنها به یک Part اشاره می کنند و با ایجاد تغییر در آن Part همه Instance های مربوط به آن هم تغییر می کنند. 

در پنجره Create Instance در ماژول اسمبلی، این Instance از روی Part ساخته می شود.

در حالتی که گزینه Dependent را انتخاب کرده باشیم، Instance تنها یک پوینتر و اشاره گر است که به Part اصلی ارجاع می دهد.

در نتیجه در این حالت نمی توانیم Instance را مش بزنیم. باید Part اصلی را مش بزنیم. پس از آن، نرم افزار آباکوس مش ایجاد شده روی Part اصلی را به همه Instance هایی که در اسمبلی به آن Part اشاره می کنند، اختصاص می دهد. (ممکن است از یک Instance چندین بار در سیستم مونتاژی استفاده شده باشد.) در واقع همان طور که در کادر پنجره Create Instance هم نوشته شده است، در این حالت مش بر روی Part زده می شود.

اما در حالتی که گزینه Independent انتخاب شده باشد، روی هر کدام از Instance ها باید به صورت جداگانه مش را اعمال کنیم. در واقع همان طور که در کادر پنجره Create Instance هم نوشته شده است، در این حالت مش بر روی Instance زده می شود.

اما چند نکته مهم درباره Dependent و Independent در ماژول اسمبلی آباکوس.

1- در حالت Dependent با توجه به اینکه Instance صرفا یک اشاره به Part اصلی است، بسیاری از عملیات ها بر روی Instance مجاز نیست. از جمله: اضافه کردن پارتیشن هندسی و تعریف Virtual Topology .

اما عملیات هایی که باعث ایجاد تغییر در هندسه نمی شوند، مجاز هستند. مانند تعریف Set ها، اعمال بار (Load)  و شرایط مرزی (Boundary Condition) و تعریف Connector ها.

2- با توجه به نکته بالا، اگر پیش از اسمبلی Part مش زده شده باشد یا Virtual Topology اضافه شده باشد، فقط می توانیم گزینه Dependent را انتخاب کنیم.

3- در حالت Dependent مش اعمال شده تنها در ماژول Mesh آباکوس قابل مشاهده است. در سایر ماژول های آباکوس، تنها هندسه قطعات دیده می شود.

4- مزیت اصلی گزینه Dependent به Independent در این است که : حجم کمتری از حافظه کامپیوتر اشغال می شود، شبیه سازی سریع تر انجام می شود، کار ما هم ساده تر خواهد بود. دیگر نیاز نیست Instance های مربوط به یک Part را یکی یکی مش بزنیم.

5- نکته بسیار مهم: در ماژول Part و Property هندسه و جنس Part را تعیین می کنیم. اما در ماژول های Load و Assembly صرفا با Instance ها کار می کنیم. بار هم روی Instance وارد می شود نه Part. در ماژول Mesh آباکوس طبق نکات بیان شده، می توانیم انتخاب کنیم که مش روی Part ایجاد شود یا Instance.

چگونه Dependent را تبدیل به Independent کنیم (یا بر عکس) ؟!

کافی است در نمودار درختی، در زیرمجموعه Assembly و زیر دسته Instances بر روی Instance مربوطه راست کلیک کنیم و گزینه Make Dependent یا Make Independent را کلیک کنیم.