در مقاله قبلی به معرفی اجمالی فرایند ریخته گری پرداختیم. (اگر آن مقاله را مطالعه نکرده اید، توصیه می کنم ابتدا آن را مطالعه کنید و سپس به سراغ این مقاله بیایید. مقاله قبلی ما را می توانید در اینجا مطالعه کنید.) در این مقاله قصد داریم به نحوه ریخته گری و مراحل آن بپردازیم. در هر مورد سعی کرده ایم نکات مهم و اصلی از قلم نیفتد. با ما همراه باشید.
برای مشاهده سایر آموزش های مربوط به ساخت و تولید به این بخش مراجعه کنید.
مراحل اصلی ریخته گری
به صورت کلی، ریخته گری در 5 مرحله انجام می شود.
1- آماده کردن شرایط برای ذوب و تهیه مذاب(Melting): در این مرحله باید ابتدا شرایط مطلوب برای ذوب کردن فلز را مهیا کنیم. مثلا انتنخاب نوع ماده، دمای لازم و … نوع فلزی که می خواهیم در کوره قرار دهیم و آن را ذوب کنیم، در یکی از این دسته ها قرار می گیرد:
1- شمش فلز آلیاژی. در این حالت آلیاژهای مورد نظر در کارخانه های دیگر به شکل شمش آماده شده و ما این شمش ها را داخل کوره می گذاریم.
2- شمش فلز و افزونه های آلیاژی. در این حالت شمش فلز خام یا آلیاژی در کوره گذاشته می شود و فلزات دیگری را که برای تشکیل آلیاژ مطلوبمان به آنها نیاز داریم با مذاب شمش ترکیب می کنیم.
3- استفاده از خرده فلزات مربوط به ضایعات. این ضایعات با قیمت های پایین تری نسبت به آلیاژهای خام خریداری می شود و البته کیفیت قطعه نهایی نیز پایین تر است.
2- ریختن مذاب داخل قالب (Pouring) : در این مرحله باید تصمیم بگیریم که مذاب با چه روشی داخل قالب ریخته شود. به صورت ساده و با جاذبه زمین، یا به کمک فشار گاز و فشار پیستون این کار انجام شود. همچنین باید تصمیم گیری شود که ریختن مذاب در قالب، توسط کارگر انجام شود و یا اینکه در قالب اتوماسیون و به وسیله دستگاه ها و ماشین آلات.
3- سرد شدن و انجماد (Cooling/Solidification) : پس از مدتی مذاب داخل قالب سرد و منجمد می شود. سرعت سرد شدن و انجماد، کاملا روی ساختار قطعه تاثیر می گذارد. بنابراین باید درباره آن تصمیم گیری کرده و سرعت انجماد را بوسیله هیترها و خنک کننده هایی در اطراف قالب کنترل کنیم.
4- در آوردن قطعه از داخل قالب (Removing) : با توجه به نوع قالب، روش های مختلفی برای خارج کردن قطعه از آن وجود دارد. درباره مکانیزم این خروج باید تصمیم گیری شود. مثلا قالب های فلزی معمولا باز می شوند. ولی قالب های ماسه ای قابلیت باز شدن ندارند و باید شکسته شوند. به قالب هایی که باز می شوند و می توانیم قطعه های بعدی هم با آنها بسازیم، قالب های دائمی (permanent) و به قالب هایی که شکسته می شوند و برای هر قطعه نیاز به یک قالب داریم، قالب های مصرفی (expendable) می گوییم.
5- انجام اصلاحات و پایان فرایند (Finish) : در این مرحله باید آثار قالب را از روی قطعه پاک کنیم و همچنین بخش های اضافی را از قطعه جدا کنیم.
تا اینجا یک سری اطلاعات کلی درباره فرایندهای ریخته گری ارائه دادیم. ریخته گری روش های بسیار گوناگونی دارد که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند. در مقاله های بعدی تعدادی از این روش ها را معرفی خواهیم کرد.
پر کاربردترین روش ریخته گری، «ریخته گری در ماسه» است که در آن از قالب های ماسه ای استفاده می شود. در مقاله ای به طور مفصل به ریخته گری در ماسه پرداخته ایم که توصیه می کنیم آن را از دست ندهید. برای مطالعه مقاله فوق، در اینجا کلیک کنید.
اگر نکته دیگری هم درباره ریخته گری می دانید و یا سوالی دارید، خوشحال می شویم که آن را در قسمت نظرات ثبت کنید.
سلام گویندریخته گری قطره ای محکمترازبقیه ریخته گری هاست ایاصحت داردتشکر.